Stany pruskie- dawny parlament Warmii i Mazur

Fot. Ostróda na granicy Warmii i Mazur

Stany pruskie (także, (sejm)ik pruski, (sejm)ik Prus Królewskich, stany Prus Królewskich) - organ przedstawicielski w Prusach. Jego historia sięga instytucji okresu Zakonu Krzyżackiego, po raz pierwszy zwołanej w dekadzie 1370. Póżniej uległ transformacji w sejmik generalny szlachecki dla Prus Królewskich (obradował w Malborku lub Grudziądzu). Po rozbiorach, w ograniczonej formie przetrwał w Królestwie Pruskim (później, Cesarstwie Niemieckim).

W początkowym okresie na czele stanów stał biskup warmiński. Rada ta podlegała królowi. Dużą rolę w radzie odgrywały najbogatsze miasta, tzw. wielkie miasta pruskie: (Toruń, Gdańsk, Elbląg), które posiadały tam swych przedstawicieli, a także same posiadały dużą autonomię i przywileje prawno-ustrojowe.

W sprawach najważniejszych, zwłaszcza podatkowych, zwoływano Ogólne zgromadzenie stanów, które się składało z dwóch izb: ziemskiej (prałaci, urzędnicy ziemscy i szlachta) oraz miejskiej (przedstawiciele mniejszych miast). Dla podjęcia ostatecznych uchwał zbierały się izby połączone.

Na początku XVI wieku ukształtował się prowincjonalny sejm pruski, który składał się z dwóch izb: rady (zwanej też senatem) oraz izby niższej, w skład której wchodzili:

    posłowie szlacheccy wybierani na sejmikach wojewódzkich
    koło mieszczańskie, zwane inaczej gremium miast mniejszych

źródłó: Wikipedia